Penni: Arnar Bjarkason
Ljóðskáld eru námumenn
Sem grafa í sálir sínar
Höggva og höggva þar til senn
Hugar þeirra dvína
Bíður þeirra gimsteinn sá
Sem situr afar bjartur
Mun ljómi hans verða tungumál
Þeirra er reyna aftur
Daglega blasir við þeim sjón
Svo fögur að gasið breytist fljótt
Úr skaðlegri martröð í heimsins ljóð
Sem aðrir líta á sem eilífa sótt
Upp úr heimi kaldra kola
Koma þeir međ námuvagn
Ber hann marga gullmola
Margir hverjir eru agn
Sem tæla menn í námuheiminn
Sem fáir fá að sjá líkt og geiminn